ပုတ္သင္ညိဳ ေဒါက္တာ ေဇာ္ဦး

အညိဳေရာင္ ပင္စည္တြင္ ကပ္ေနေသာအခါ ပုတ္သင္ညိဳသည္ အညိဳေရာင္အသြင္ ေျပာင္းသြားသည္။ အစိမ္းေရာင္သစ္႐ြက္မ်ားၾကားတြင္ ေရာက္သြားသည့္အခါ အစိမ္းေရာင္ ေျပာင္းသြားျပန္သည္။ ထိုသို႔ အေရာင္းေျပာင္းလဲတတ္သည့္ သတၱိအစြမ္းပကားေၾကာင့္ ပုတ္သင္ညိဳကို အႏၱရာယ္ျပဳမည့္သူမ်ား မေတြ႕မျမင္ ျဖစ္ရသည္။ သဘာဝက သူ႔ကို အကာအကြယ္ေပးထားသည္ကိုး။

လူေလာကတြင္းတြင္လည္း ပုတ္သင္ညိဳကဲ့သုိ႔ တေနရာမွ တေနရာကူးေျပာင္းသည့္အခါ မူလ ရပ္တည္ခ်က္၊ ယုံၾကည္ခ်က္တို႔ကို စြန္႔လႊတ္ခါ အေရာင္ေျပာင္းလဲသြားသူမ်ားလည္း႐ွိသည္မွာ ဓမၼတာပင္ ျဖစ္သည္။ စဥ္စစ္ ထိုသူမ်ားသည္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္သာ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ယုံၾကည္သည္မွာ မိမိေကာင္းစားေရးအတြက္ ဘာမဆို လုပ္မည္ဆိုသည့္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းဆိုရလွ်င္ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အရာရာကို အသုံးခ်မည္ဟု ခံယူခ်က္႐ွိသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရး အဝန္းအဝိုင္းတြင္ အေရာင္ေျပာင္းရာတြင္ အေတာ္ဆုံးဟု ဆိုရမည့္သူ႔မွာ ကိုေဇာ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္တြင္းသတင္းစာမ်ားမွ ကိုေဇာ္ဦးကို ABSDF ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း တဦးဟု ေရးသားၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည့္အတြက္ ဤစာကို ေရးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ကိုေဇာ္ဦးသည္ ဘုရားသုံးဆူစခန္းသုိ႔ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေဆးေက်ာင္းသားတေယာက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ စခန္းမွ ေက်ာင္းသားမ်ားက ပညာတတ္တေယာက္အျဖစ္ အားကိုး အားထားျပဳသူမ်ားထည္းတြင္ တေယာက္အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုေဇာ္ဦးကို လူပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မမုန္းပါ။ သူေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ မေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားပါ။ သို႔ရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေလးစားတန္ဖိုးထားေသာ ABSDF ၏ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း တဦးဟု ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖၚျပခဲ့မႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အခုေတာ့လဲ အစိုးရနဲ႔ ပလူးပလဲလုပ္ေနၾကၿပီလားဟု အထင္အျမင္ေသးသြားမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ ဤစာ ေရးလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ပထမတခ်က္မွာ ကိုေဇာ္ဦးသည္ ABSDF ၏ ဘုရားသုံးဆူ စခန္းတခု၏ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တခဏတာမွ်သာ လုပ္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသုံးဆူစခန္းတြင္ လုံးဝ မေနဘဲ ဘန္ေကာက္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုသား ဦးေအာင္၏ အကူအညီ ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ တိုက္ခန္းငွါးေနခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသုံးဆူ စခန္းသို႔ ကားစင္းလုံးငွါး၍ တလတခါ ဆင္းလာတတ္ၿပီး စခန္းေရာက္သည့္အခါ စခန္း ေကာ္မီတီသုိ႔ ေငြေပး၊ သူေသာက္ရန္ ေသာက္ေရသန္႔ ပုလင္းကို ဒါဇင္လိုက္ယူလာၿပီး ျခင္ေထာင္ ေမြ႕ယာႏွင့္ ေနထုိင္သူ ျဖစ္ပါသည္။ စခန္း ရဲေဘာ္မ်ား ထိုစဥ္က ေသာက္ေရသန္႔ ပုလင္းကို ေသာက္ရန္ မေျပာႏွင့္ ျမင္ေတာင္ျမင္ဘူးၾကသူမ်ား မဟုတ္ပါ။ ထိုစဥ္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ျမန္မာျပည္တြင္ ေသာက္ေရသန္႔ပုလင္းမ်ား မေပၚေသးပါ၊ ျပည္သူမ်ား ေသာက္ရမွန္း မသိသလို၊ ေတာခိုလာၾကသူမ်ားျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း မသိၾကပါ။

ကိုေဇာ္ဦးက ျခင္ေထာင္ ေမြ႕ယာႏွင့္ ေသာက္ေရသန္႔ေသာက္ ဇိမ္က်ေနစဥ္ က်ေနာ္တို႔က ၾကမ္းတြင္ အဝတ္ခင္း စမ္းေခ်ာင္းေရေသာက္၊ ပုဆိုးၿခဳံ ေကြးေနရသည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။ စခန္းတြင္ ၁ ရက္ ၂ ရက္ေနၿပီး စခန္းေကာ္မီတီဝင္ ကိုတင္စိုးေနာင္၊ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္တို႔ႏွင့္ ဘုရားသုံးဆူေစ်းတြင္ ေသာက္စားၾကၿပီးေနာက္ ဘန္ေကာက္သို႔ အတက္ခ်ီေက့ ခ်ီးပုံးကို ဆြဲလိုက္တက္သြားပါေတာ့သည္။ သူေပးေသာ ေငြကို စခန္းေကာ္မီတီဝင္မ်ားက ေသာက္စားမူးရစ္ေနစဥ္ ရဲေဘာ္မ်ား ငွက္ဖ်ားဒဏ္ျဖင့္ အလူးအလဲ ျဖစ္သူျဖစ္၊ ဆရာဝန္ လုပ္သူမ်ားက လူနာကို ေဆးမကုဘဲ ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီးမ်ား ဂုိက္ဖမ္း၍ မူးယစ္ေသာက္စားေနၾကသျဖင့္ လက္သင္ တပည့္မ်ားက ေဒါက္တာရမ္းကုလုပ္၍ ေဆးထိုး၊ တခ်ဳိ႕ အပ္မသန္႔၍ အတြင္း ျပည္လိုက္၍ ခြဲထုတ္ရေသာ လူနာမ်ားကလည္း႐ွိ၊ ငွက္ဖ်ားပိုး ေခါင္းထဲဝင္၍ မေသသင့္ဘဲ အသက္ဆုံး႐ႈံးသည့္ သူလည္းဆုံးႏွင့္ ဘုရားသုံးဆူစခန္းတြင္ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ စိတ္ထိခိုက္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။

ကိုေဇာ္ဦးသည္ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ စခန္းကို တလတခါ ကူးလာေခါက္ျပန္ သြားသည့္အျပင္ တဖက္မွလည္း ဦးေအာင္၏ ဒညတ အတြင္းေရးမွဴးေနရာကို လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ယူထားလုိက္ျပန္ပါသည္။ ထိုစဥ္က ဗဟိုဥကၠ႒ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က က်ေနာ္တို႔ကို ေျပာခဲ့ဘူးပါသည္။ ကိုထြန္းႏွင့္ ဦးရဲထြန္း (ကြယ္လြန္) တို႔ အင္းစိန္ေထာင္ထဲတြင္ တခန္းတည္းေနၿပီး အလြန္ရင္းႏွီးၾကသည္။ ဦးရဲထြန္းေယာက္ဖ ဦးဇာလီေမာ္သည္ ကိုေအာင္ုတို႔ ဒညတ၏ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သည္။ ဦးရဲထြန္း၏ ေျပာျပခ်က္အရ ဦးဇာလီေမာ္က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္အား သူ႔ေယာက္ဖ လူဟုထင္ၿပီး စံံခရဘူရီတြင္ ဦးဇာလီေမာ္ႏွင့္ ေဇာ္ဦးတို႔ အတူ႐ွိေနစဥ္ ဦးဇာလီက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္အား “ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေရ ေမာင္ေဇာ္ဦးက အန္ကယ္တို႔လူဘဲ၊ သူလည္း အတြင္းေရးမွဴးတေယာက္ဘဲ” ဟု ေျပာလုိက္သည့္အခါ ေဇာ္ဦး အေတာ္မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး စကားမေျပာ ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုခဲ့ဘူးပါသည္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို ဟုတ္မဟုတ္ ေမးၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။

ထိုအခါမွ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္က ေဇာ္ဦးဟာ ႏွစ္ဖက္နင္းထားသူျဖစ္ေၾကာင္း ရိပ္မိသိ႐ွိခဲ့သည္ဟု ေျပာခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ စခန္းရဲေဘာ္မ်ား မွ်စ္ခ်ဳိး၊ မီးေသြးဖုတ္ႏွင့္ စားဝတ္ေနေရး ေျဖရွင္းရင္း တေန႔ စစ္သင္တန္းတက္ရႏိုး တေန႔ ေသနတ္ရႏိုး ေစာင့္စားလ်က္ ႐ွိစဥ္၊ ဦးဇာလီေမာ္ႏွင့္ ဦးေအာင္ႏုတို႔က ၎တို႔ ဒညတစခန္းတြင္ ေဖာက္ခြဲေရးသင္တန္းေပးမည္ တက္လိုသူမ်ား လာေရာက္တက္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာသည့္အခါ ကိုေဇာ္ဦးမွ စခန္းမွ ရဲေဘာ္မ်ားကို ေမးျမန္း၍ ၅ ေယာက္တဖြဲ႕ ဒညတ စခန္းသို႔ လႊတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ထို႔သို႔ လႊတ္ေပးသည့္အတြက္ ဒညတစခန္းတြင္ လူမ်ားေရာက္ရွိလာပါသည္။ ေရာက္ရွိလာေသာ ရဲေဘာ္မ်ားကို ငါးေသတၱာဗူးမ်ားႏွင့္ ေကြ်းေမြးသည့္အတြက္ ထိုသူမ်ား သင္တန္းတက္ၿပီးေသာ္လည္း စခန္းသုိ႔ ျပန္မလာၾကေတာ့ပါ။ ဒညတမွ ထိုကဲ့သုိ႔ သင္တန္းအေၾကာင္းျပ၍ ABSDF ရဲေဘာ္မ်ားကို ဖဲ့ထုတ္ၿပီး အစာႏွင့္တမ်ဳိး အေနအထိုင္ေကာင္းမႈႏွင့္တမ်ဳိး စည္း႐ုံးခဲ့ျခင္းကို သိသိႀကီးႏွင့္ ကိုေဇာ္ဦးမွ အားေပးကူညီ၍ လူမ်ား ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထိုအတြက္ ဦးေအာင္မွ ေဇာ္ဦးအား လူတသုတ္ပို႔တိုင္း ဘတ္ေငြ ၅ ေသာင္း ထုတ္ေပး၍ ဆုခ်သည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။

ABSDF ရဲေဘာ္အမ်ားစုမွာ ငတ္ျပတ္ေနေသာ္လည္း ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဒညတကိုလည္းေကာင္း၊ မြန္ျပည္သစ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေကအင္ယူကိုလည္းေကာင္း မေျပာင္းလဲဘဲ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနခဲ့ၾကသည္မွာ ယေန႔အထိ ဂုဏ္ယူလို႔ မဆုံးပါ။ ေဇာ္ဦး၏ ႏွစ္ခြ လုပ္စားေနမႈကို သိျမင္လာၾကသျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ေဇာ္ဦးကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္မွ ထုတ္ပယ္၍ ေဆးေက်ာင္းသား ေအာင္သူၿငိမ္းကိုသာ စခန္းဥကၠ႒အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေဇာ္ဦးႏွင့္ ေက်းဇူးမကင္းသည့္ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က ABSDF အေရးေပၚ ညီလာခံအၿပီးတြင္ ဒုဥကၠ႒ေနရာ အေ႐ြးခံရၿပီးေနာက္ ဗဟိုတြင္ မေနဘဲ စခန္းသို႔ ျပန္လာ၍ ႏွပ္ေနစဥ္၊ ဗဟိုဒုဥကၠ႒ရာထူး အ႐ွိန္အဝါကိုယူ၍ မြန္ျပည္နယ္ ABSDF ေကာ္မီတီကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပန္ပါသည္။ ၁၀၁ ဥကၠ႒ ျပဳတ္သြားသည့္ ေဇာ္ဦးကို ၁၀၁ ႏွင့္ ၁၀၂ စခန္းႏွစ္ခုေပါင္း မြန္ျပည္နယ္ ABSDF ဥကၠ႒အျဖစ္ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္က တင္ေပးလိုက္သျဖင့္ ရဲေဘာ္မ်ားအားလုံး ေဒါသူပုန္ထသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရျပန္သည္။

ကိုေအာင္သူၿငိမ္း၊ ကိုဝင္းမင္းတို႔မွာ ေဆးေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၿပီး ေဇာ္ဦးတုိ႔ အုပ္စုကို အျပတ္ဆန္႔က်င္ရဲသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းကို စခန္းရဲေဘာ္မ်ားက ဥကၠ႒အျဖစ္ ေ႐ြးခဲ့ၾကၿပီး ကိုဝင္းမင္းကိုမူ မင္းသမီးစခန္းတြင္ ေဆးကုသႏိုင္သူမ႐ွိသျဖင့္ ဥကၠ႒ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္ မင္းသမီးစခန္းဥကၠ႒ ကိုေအာင္သန္းဝင္းတို႔က မင္းသမီးစခန္းသို႔ အမိန္႔ျဖင့္ ပို႔ေပးခဲ့ပါသည္။ ကိုဝင္းမင္းတေယာက္ မလိုက္ခ်င္ဘဲလ်က္ အမိန္႔ကို နာခံၿပီး လိုက္သြားခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တခ်ိန္တြင္ မင္းသမီးစခန္းမွ ႐ွား႐ွားပါးပါးး ရလာသည့္ ေဆးေက်ာင္းသား ကိုဝင္းမင္းကို ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေဒါက္တာဘြဲ႕ေပး၍ ေဒါက္တာဝင္းမင္းအျဖစ္ တေလးတစား ေနရာေပးျခင္း ခံရၿပီး ဆရာဝန္ႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။

ေဇာ္ဦးသည္ ေငြထြက္သည့္ ေနရာကို သိသည္။ ထိုေနရာသို႔ ဘယ္လိုသြားရမည္ကို နားလည္သည္။ သူ႔တြင္ ထိုအရည္အခ်င္း ရွိသည္မွာ သူ႔လုပ္ရပ္မ်ားက သက္ေသျပလ်က္ ရွိသည္။ ပထမ ABSDF တြင္႐ွိစဥ္ စခန္းဥကၠ႒ေနရာကို ယူ၍ ဘန္ေကာက္တြင္႐ွိေသာ ဦးေအာင္၊ ဦးတင္ျမင့္ဦး၊ ေဒၚမင္းမင္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီး စခန္းအတြက္ အကူအညီေတာင္းသည္။ ရလာသည္ကို စခန္းကိုျပန္ေပး၍ မ်က္ႏွာလုပ္သလို သူ႔အိတ္ထဲလည္း ထည့္သည္။ ဘယ္ေလာက္ရလာသည္ဟု သူ႔ပါးစပ္ေျပာဘဲ သိရသည္။ စာရင္းအင္းမရွိ။ ရဲေဘာ္မ်ားက ေငြရွာေပးလာသည္ကိုဘဲ ေက်းဇူးတင္ေနရသည္။ တဖက္မွလည္း ေငြ႐ႊင္ေနေသာ ဒညတကို ေျခစုံပစ္ဝင္လုိက္ၿပီး ေဖါေဖါသီသီ သုံးစြဲႏိုင္ခ့ဲသည္။

စခန္းမွ မိန္းကေလးမ်ားကို တေယာက္ၿပီးတေယာက္ဘန္ေကာက္တြင္ ေဆးကုေပးမယ္ဟု ေျပာၿပီး ေခၚသည္။ ဘန္ေကာက္မေရာက္ခင္ လမ္းတြင္ KNU မွ ဖြင့္ထားေသာ တပ္မ (၄) ပိုင္ တည္းခိုခန္းတြင္ ဝင္၍ တေယာက္ခန္းငွါးၿပီး ၃ ရက္ ထိုေခၚလာေသာမိန္းကေလးႏွင့္ အတူေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘန္ေကာက္တက္လာၿပီး အဝတ္အစား ဝယ္ေပးသည္။ ၿပီးလွ်င္ ျပန္လာၿပီး ထိုတည္းခိုခန္းတြင္ ထပ္တည္းျပန္သည္။ ေဇာ္ဦးေခၚသြားသည့္ မိန္းခေလးမ်ားအမည္ကို သိရွိေသာ္လည္း ယခုအခါ အိမ္ေထာင္သည္မ်ား ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္၍ ထုတ္ေဖၚမေျပာလိုေတာ့ပါ။ KNU ကန္ခ်နဘူရီ တည္းခိုခန္းတြင္႐ွိသည့္ KNU ဗိုလ္ႀကီး Leonal (လိုင္နယ္) ယခု အေမရိကန္တြင္ အီလီႏြိဳင္းျပည္နယ္၌ (ကြယ္လြန္) က ကြ်န္ေတာ့္ကို ခရေစ့တြင္းက် ေျပာျပဘူးသည္။ ဥကၠ႒ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကလည္း သူ႔အား ဖဒိုလိုင္နယ္က ဧည့္စာရင္းစာအုပ္ကို ဖြင့္ျပ၍ “ခင္ဗ်ားတို႔ စခန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ လုပ္ေနၾကတာ ၾကည့္ပါအုံးဗ်ာ” ဟု ဆိုၿပီး ျပခဲ့သျဖင့္ အံ့ၾသစြာ အက်င့္ပ်က္ေနမႈတို႔ကို သိခဲ့ရသည္ဟု အတည္ျပဳခဲ့ပါသည္။

ABSDF မြန္နယ္ေျမ ဥကၠ႒ အျဖစ္ကို ေဇာ္ဦးအား ေဒါက္တာႏုိင္ေအာင္မွ သူ၏ ဗဟိုဥကၠ႒ အ႐ွိန္အဝါ သုံး၍ တင္ေပးေသာ္လည္း စခန္းရဲေဘာ္မ်ားက လက္မခံသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးကိုေဇာ္ဦးတေယာက္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဒညတသို႔ ေျပာင္းသြားခဲ့သည္။ ဒညတ ေငြခန္းလာသည့္အခါ ဒညတကို ေက်ာခိုင္း၍ အေမရိကသို႔ ထြက္သည္။ ထိုေနာက္ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ေက်ာင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းကို ခ်ဥ္းကပ္၍ ၎၏ ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရထံတြင္ Burma Fund ၏ အလုပ္အမွဳေဆာင္ဒါရိုက္တာ ေနရာကို ယူၿပီး ေကာင္းစားေနျပန္သည္။ ေဇာ္ဦး တေယာက္ ေငြတြင္းေပၚတြင္ ထိုင္ၿပီး လခေကာင္းေကာင္း တဖက္မွ ယူရင္း (တႏွစ္ ေဒၚလာ ၆ ေသာင္း) တဖက္မွလည္း NCGUB ကို ေထာက္ပံ့ေနသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္မႈကို ရယူသည္။ ကိုေဇာ္ဦး အေနႏွင့္ ေငြရႏုိင္မႈကို လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း ျမင္လာသည္။ အဆက္အသြယ္ေတြ ရသေလာက္ ရလာသည္။ ထုိ႔အျပင္ သူ႔ဦးေလးေတာ္စပ္သည့္ ယခင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးျဖစ္သူ ဦးလင္းၿမိဳင္ႏွင့္လည္း ပူးကပ္ထားခဲ့သည္။

ထိုေနာက္ အေျခအေနေပးလာသည္ႏွင့္ (Burma Fund) မွ ထြက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည့္ ေထာက္ပံ့ေရးအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ဆင့္ပြါး သိလာသည့္အဖြဲ႕မ်ား၏ ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ ဗဟုဆိုေသာ အဖြဲ႕ကို ဦးစီးၿပီး ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည္။ ABSDF ကို နင္း၍ ေငြတြင္းေနာက္သုိ႔ လိုက္စဥ္ ပထမ ဒညတ၊ ဒုတိယ NCGUB ႏွင့္ Burma Fund ၊ တတိယ ဗဟု (ကိုယ္ပုိင္) ျဖစ္သြားသည္။

ဗဟုအဖြဲ႕ကို ဟားဗတ္တကၠသိုလ္သို႔ ေတာ္လွန္ေရးသမားေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ သြားေရာက္ တက္ခဲ့ၿပီး ၈ လ သင္တန္းအၿပီးတြင္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕ကို ယူလ်က္ မိမိတို႔သည္ ဟားဗတ္ေက်ာင္းဆင္းမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေႂကြးေက်ာ္လာသူ သုံးေယာက္ကို အလြယ္တကူ စည္း႐ုံးၿပီး လခစားမ်ားအျဖစ္ သိမ္းသြင္းလိုက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ၎ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ မာစတာဘြဲ႕ (တကယ္ရေသာ ဘြဲ႕မဟုတ္) ရမ်ားသည္ ေအာင္ႏိုင္ဦး၊ ဝင္းမင္းႏွင့္ ေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ တခ်ိန္ ေဇာ္ဦး အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈကို ခါးခါးသီးသီး တိုက္ခဲ့ၾကေသာ သူမ်ားက ယေန႔ ေဇာ္ဦး စီမံခန္႔ခြဲမႈေအာက္တြင္ေနၿပီး အပိုးက်ဳိးေနၾကသည္မွာ ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းသည္။ ေဇာ္ဦးက ဒီေနရာတြင္ အလြန္ေတာ္သည္။ ပိုင္သည္။ သူ႔ကို ဥကၠ႒ရာထူးမွ ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ဥကၠ႒ေနရာ တက္ယူခဲ့သည့္ ေအာင္သူၿငိမ္း ယေန႔ သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအက္တြင္ သူ႔လခစား ျဖစ္ေနသည္။ တုတ္တုတ္မလႈပ္ရဲ။ ေဇာ္ဦးေျပာခ်င္သည္တို႔ကို သူေရာ၊ ဝင္းမင္းေရာ အသံထြက္ေပးေနရသည္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ မလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး၊ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ရမည္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္ရမည္ဆိုသည္ကို သူတို႔ ပါးစပ္ဖ်ားမွ မခ်။ ထို႔အျပင္ ျပည္တြင္းမွ လူငယ္၊ ရဟန္းပ်ဳိ၊ လူႀကီး လူလတ္မေ႐ြး ေခၚထုတ္ၿပီး ခ်င္းမိုင္တြင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳသင္တန္းေပးျခင္းမ်ားကိုလုပ္သည္။ သန္းေရြွတို႔ကၿပည္တြင္းမွထြက္လာ၍သင္တန္းတက္သူမ်ားကိုမ်က္စိ မွိတ္ထား ေပးသည္။ ဖမ္းဆီီးၿခင္းမၿပဳ ေရြးေကာက္ပြဲကိုအားေပးသည္လုပ္ရပ္ၿဖစ္တာေၾကာင့္ၾကိဳက္သည္။့

ေနဝင္းေမာင္အုပ္စု၊ ဟန္းေညာင္ေ႐ႊအုပ္စုတို႔ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္သည္။ ေဒၚစု ေခါင္းမာသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ေအာင္ႏိုင္ဦးက အဆိုးဆုံးျဖစ္သည္။ သူ႔မိန္းမ ႐ႈိနာက ပေရာဂ်က္ ကိုင္သည္။ သူက ပရိုပိုဆယ္Proposal ေရးၿပီး ေလွ်ာက္သည္။ ေဒၚစုကို အျပင္းအထန္ဆုံး ေဝဖန္သည္။ မိမိကိုယ္ကို ျမန္မာ့အေရးကြ်မ္းက်င္သူဟု ဆိုသည္။ ဝင္းမင္းကလည္း တေမွာင့္ စစ္ေရးေလ့လာသူ ဆိုၿပီး လုပ္လာျပန္သည္။ ေအာ္... ခက္ပါလား။ သတင္းသမားေတြကလည္း ေျမွာက္ေပးသည္။ ဘယ္လိုဘြဲ႕မ်ဳိးႏွင့္ ဟားဗတ္က ေပးလိုက္သည္ကို မသိ၊ ဟားဗတ္ဆိုတာႏွင့္ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္ႀကီးမ်ားဘဲဟု ယုံလိုက္သည္။ ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ။ ဟားဗတ္သည္ ဟားစရာ ဘတ္တံဆိပ္ႀကီးနဲ႔ ပါလားက႐ို႔ဟု ဘုရားစူးပါရေစရဲ႕ ဟားဗတ္ျဖစ္သည္။

ေၾသာ္... ဒီမိုး ဒီေလ၊ ဒီလူေတြ၊ ဒီမီဒီယာေတြနဲ႔ ဘယ္လို လုပ္ၾကမတုံး။

ေဟာ...၊ အခုၾကည့္၊ ေဇာ္ဦးကဦးသိန္းစိန္မေခၚခင္ကတည္းက ျပည္တြင္းကို ဥဒဟို ဝင္စို႔ထြက္စို႔ လုပ္ေနခဲ့တာ။ ဦးသိန္းစိန္ေခၚမွ မဟုတ္၊ သူ႔ဦးေလး လင္းၿမိဳင္က လမ္းဖြင့္ေပးၿပီးသား။ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ အခု ဦးသိန္းစိန္က ျပည္ပက လူေတြ ျပန္လာၾကပါလို႔ဆိုတာ သူတို႔ အုပ္စုကို ရည္ညြန္းေနသလိုဘဲ။ ဒီလိုဆိုရင္ ေအာင္သူၿငိမ္းတို႔၊ ေအာင္ႏိုင္ဦးတို႔ ဟားဗတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားလိုလို ပညာ႐ွင္လိုလို ကဝိလိုလိုမ်ား…. ျပန္ၾကအုံးေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕လို႔ ေျပာရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါသည္။

ေနသည္ အေနာက္မွဝင္၍ အေရွ႕မွ ျပန္ထြက္လာသကဲ့သို႔ အမွန္တရားေပ်ာက္ကြယ္မႈသည္ တခဏ တာသာ ျဖစ္သည္။ ဤစာသည္ ပုတ္သင္ညိဳမ်ား အေရာင္ေျပာင္းေနမႈကို မီးေမာင္းထိုးျပႏုိင္လွ်င္ ေရးရက်ဳိး နပ္ပါသည္။

အားလုံးကိုေလးစားလ်က္

သန္းဝင္း (ABSDF အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း )

Tel: 727-656-8922